بارها اگر این حرف را شنیدید این مقاله را مطالعه کنید:کار خانه که چیزی نیست!

ارزش کار خانه و آشپزی در اقتصاد خانواده

خانم های زیادی بارها این جملات را شنیدهاند: « مگه چیکار داشتی صبح تا شب تو خونه؟»، «کار خانه که چیزی نیست؛ یه روز بیا بیرون خانه کار کن می فهمی کار یعنی چی؟» ، «واسه چی خسته شدی؟»، «کار تو خونه مگه خستگی داره؟» به طور معمول کارهای مادران و همسران در خانه که صبح تا شب را به رتق و فتق امور گذرانده اند، برای اهالی خانه عادی می شود و خبری از قدرشناسی نیست، اعضای خانواده این کارها را پیش پا افتاده می دانند و به نظرشان کار سخت و مهمی نیست؛ تصوری که با واقعیت خانه داری کیلومترها فاصله دارد اما در تحقیقات مختلف مشخص شده که ارزش اقتصادی کارهای روزمره خانه میلیاردها دلار است؛ حتی بیشتر از صنعت بر اساس آخرین تحقیقی که در این زمینه منتشر شده ارزش اقتصادی کار خانگی زنان خانه دار در ایران در سال ۲۰۰۹، ۲۶ میلیارد دلار و معادل ۸/۶۹ درصد از تولید ناخالص داخلی غیر نفتی کشور برآورد شده است این تحقیق را دکتر محمود مسکوب پژوهشگر ایرانی مرکز بین المللی مطالعات اجتماعی دانشگاه داراسموس هلند انجام داده و حاصل دوازده هزار پرسشنامه است. جالب اینجاست که زنان خانه دار در یزد با میانگین پنج ساعت کار در خانه کمترین میزان و زنان اردبیلی با هفت ساعت و نیم کار خانگی بیشترین میزان کار خانگی را در بین زنان ایرانی دارند. در این تحقیق اموری مانند نگهداری از بچه ها و آموزش آن ها و آشپزی و مرتب کردن خانه کارهایی هستند، که زنان خانه دار مزدی بابت آنها از مرد خانه یا دولت دریافت نمی کنند. طور داوطلبانه یا اجباری به این امور مشغول هستند. خدماتی مانند کارهای خانگی که عمدتاً در همه جای جهان توسط زنان انجام می شود، در تولید ناخالص داخلی محاسبه نمی شود.

در صورتی که تولید در خانواده و در حوزه ی خصوصی کلیدی برای کارکرد های بخش عمومی است. به گفته ی این پژوهشگر برای محاسبه ی ارزش این دسته از کارهای غیرمزدی فرض شده که اگر قرار باشد این کارها را کسانی به جز زنان خانه دار انجام دهند، چه مقدار باید هزینه شود. او می گوید: «برای مثال با مراکز مختلف کلاس های خصوصی در استان های مختلف تماس گرفته شده و میانگین هزینه معلم خصوصی محاسبه شد یا برای ارزش گذاری دیگر کارهای خانگی نیز با مراکز خدماتی که کارهای داخل منزل را انجام می دهند تماس گرفته و میانگین دستمزد تخمین زده شد. و مبنای محاسبه برای ارزش گذاری این دسته از فعالیت ها قرار گرفت.» تحقیق مشابه ی هم در مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی انجام گرفت و بررسی شد که زنان چند درصد از هر یک از کارهای خانه را انجام  می دهند؛ طبق بررسی ها، به طور متوسط، ۹۶ درصد از آشپزی،95 درصد از نظافت، ۹۳ درصد از شستشوی ظروف، ۸۷ درصد از شستشوی البسه، ۸۰ درصد از اتوکشی، ۹۷ درصد از نگهداری و مراقبت از فرزندان، ۷۰ درصد از خرید روزانه و ۵۴ درصد از مسئولیت کارهای آموزشی فرزندان به عهده ی زنان است. این نتایج نشان می دهد زنان بار اصلی کارهای خانه را بر دوش دارند.

همان سال مجلس شورای اسلامی خواستار محاسبه ی ارزش اقتصادی فعالیت های خانگی زنان شد و پیشنهاد داد که این ارزش در تولید ناخالص داخلی محاسبه شود. براساس نتایج این تحقیق ارزش اقتصادی سالانه کار خانگی زنان بر اساس حداقل دستمزد حدود ۱۹ میلیون ریال در سال است و با توجه به وجود حدود ۱۷ میلیون خانواده در کشور، ارزش اقتصادی کار زنان خانه دار در کل کشور، بالغ بر ۳۰۰ هزار میلیارد ریال در سال می شود که سهم آن در تولید ناخالص داخلی به قیمت های جاری، 7/16 درصد خواهد شد.  

تحقیق دیگری توسط جامعه شناسان ایرانی نشان می دهد حجم کار زنان خانه دار دو برابر کار سنگین مردان در کارخانه ها و صنایع است و سهم زنان در ارزش افزوده خدمات خانوار مانند نگهداری از بچه ها، آموزش آن ها آشپزی و مانند آن رقمی بالغ بر ۶۵ درصد است؛ در حالی که سهم مردان از این ارزش افزوده ۱۵ درصد است. آشپزی و تهیه ی غذا با ۵۸ درصد بالاترین سهم در کل ارزش افزوده خدمات خانوار را به خود اختصاص می دهد و بعد از آن، شستشوی لباس و تمیز کردن منزل است تعطیلات و خستگی برای خانم های خانه هیچ معنایی ندارد و در هیچ مناسبتی و ایامی کارخانه تعطیل نمی شود.

می توان فعالیت های خانه داری را به صورت زیر طبقه بندی کرد:

1-پختن غذا

2-شستن ظروف

3-نظافت منزل

4- انجام کارهای خارج منزل شامل خرید روزانه و نظافت فضای بیرون از منزل

5- شستشوی لباس

6-اتو کردن

7-پرداخت قبوض مختلف

8-مراقبت از فرزندان و والدین

در کنار این ها کارهای ریز و درشت دیگری مثل پذیرایی از میهمان ها یا کارهای سالانه و سختی مانند خانه تکانی را هم در نظر بگیرید. اگر به هر کدام از این کارها به چشم حرفه نگاه کنیم و برای انجام هر کدام فردی را استخدام و دستمزدش را محاسبه کنیم. شاید قضیه کمی فرق کند. پخت غذا در هفته، حدود ۲۰۰ هزار تومان، تمیز کردن خانه هفته ای حدود ۳۵۰ هزار تومان، مراقبت از کودکان با در نظر گرفتن هزینه ی نگهداری در مهد کودک حدود ۳۰۰ هزار تومان، هزینه ی استفاده از خودرو حدود ۱۰ هزار تومان، نگهداری از گل و گیاه در خانه هفته ای ۵۰ هزار تومان.

با یک حساب سرانگشتی متوجه می شوید کار مادرها و زنان خانه دار هر ماه چقدر به صرفه جویی و اقتصاد خانواده کمک می کند؛ زنانی که نه مزدی می گیرند و نه بیمه می شوند و نه امنیت خاطر کاملی دارند و نه حتی از آن ها به طور شایسته قدردانی می شود، یادتان باشد از این به بعد با نگاه تازه ای به دستها و کارهای مادر و همسران تان نگاه کنید. این کارها دیگر نباید به نظرتان ساده بیهوده و بی دردسر برسد. تحقیقاتی آماری نشان داده مردانی که از سطح تحصیلی بالاتری برخوردار هستند. نگرش مثبت تری به امور خانه داری دارند، از همسرشان قدردانی می کنند و در انجام امور منزل همکاری می کنند یکی دیگر از نتایج جالب این تحقیق این است که شوهرانی که اختلاف سنی بیشتری با همسران شان دارند کمتر به امور خانه داری و حتی قدردانی از همسرشان توجه می کنند.

نکته ی آخر این که زنان شاغل علاوه بر کار بیرون از منزل، ناچارند عمده ترین کارهای خانه را هم به تنهایی به دوش بکشند؛ در حالی که اکثر مردان یا مهارت های مربوط به خانه داری را نیاموخته اند یا همکاری لازم را با همسرشان که پا به پای آن ها در بیرون از منزل کار می کند، ندارند. این مسئله از یک طرف باعث خستگی بیش از حد زن می شود که نتیجه ی آن کاهش توجه و رسیدگی به همسر و فرزندان است و از طرف دیگر می تواند موجبات اختلاف میان زن و مرد را پدید آورد. در این زمینه توصیه ی ما همدلی و همکاری بیشتر مردان در امور خانه و خانه داری است.

چند پیشنهاد برای آشپزخانه

همیشه یک پیشخوان تمیز و مرتب نشاط بخش است. نظم با آرامش ارتباط خاصی دارد و باعث می شود از وقت بیشتری برخوردار شوید و نظافت را در آشپزخانه رواج دهید. برای شروع آشپزی، یک پیشخوان تمیز و مرتب فضای لازم را هم در آشپزخانه و هم در ذهن مان فراهم می کند. چشم، نظم را می بیند و ذهن آن را تحلیل می کند پس بوم نقاشی تان را پاکیزه نگه دارید.

غذاهای سالم بپزید

آماده کردن غذای سالم برای خود و خانواده تان دلپذیری و رضایتی دارد که بیان آن اغراق آمیز نیست. وقتی غذا را آماده می کنید اشتیاق و انگیزه ی ارزشمندی در شما ایجاد می شود و خواهید دید که تأثیر مثبت یک وعده ی غذایی سالم، حتی فراتر از میز شام می رود.

مواد اولیه ی تازه

از بین تغییراتی که برای برانگیختن علاقه در آشپزی پیشنهاد می شود، هیچ کدام شان به اندازه به کار بردن مواد غذایی تازه در غذاها مؤثر نیست. هنگامی که شروع به جایگزین کردن مواد اولیه ی تازه مثل سیر، پیاز، جعفری، لیمو ترش و لیمو عمانی با ادویهه ای خشک می کنید، عطر و طعم غذاها و همین طور اعتماد به نفس و لذت در آشپزی تان به طرز چشمگیری بیشتر خواهد شد.

چاقوی تیز و طرز استفاده از آن

شاید خیلی ها هرگز وسایل اشپزی گران قیمت نداشته اند و در حقیقت هنوز از قابلمه و تابه ای که سال ها پیش به عنوان کادوی ازدواج شان گرفته اند، استفاده می کنند. اما اگر یک چاقوی تیز بخرید هیچ وقت از خریدن آن پشیمان نمی شوید. تقریباً هر روز در آشپزخانه با چاقو سروکار داریم و از آن برای برش دادن خرد کردن و قطعه قطعه کردن استفاده می کنیم، هنگامی که یاد می گیرید چگونه از چاقو استفاده کنید، آماده سازی غذا به طور قابل توجهی آسان تر و لذت بخش تر می شود. در هرکاری ابزار و مواد اولیه می تواند حرف اول را بزند.

پختن غذاهای محبوب

اولین کتاب آشپزی و اولین غذایی که درست کردید، به یاد می آورید؟ شما از قبل با بسیاری از غذاها آشنایی داشتید و می دانستید از کدام شان بیشتر خوش تان می آید سپس شروع به آماده کردن غذاهایی کردید که مشتاقانه به خوردن شان فکر می کردید و همان روش کار را در پختن غذاهای جدید به کار بردید؛ برای مثال به غذاهای جنوبی و تند علاقه دارید؛ بنابراین دنبال دستور پخت غذاهای جنوبی می گردید یا به غذای تایلندی علاقه دارید و به دنبال کشف دستورالعمل های آن هستید می توانید از اینترنت کمک بگیرید اینترنت پر از دستورالعمل های ساده و قابل دسترس است. به دنبال غذاهایی که می دانید دوست دارید و منبع دستورالعمل مطمئن بگردید و نظراتی که دیگران در بخش ایده ها و نظرات گذاشته اند، بخوانید.

اعتماد به نفس

شما می توانید خوب آشپزی کنید پس به سمت تخته های مخصوص برش بروید با اعتماد به نفس کامل با تمام توانایی هایتان به سمت اجاق گاز بروید و روبه روی آن بایستید با روحیه و ذهن مضطرب نمی توان موفق شد؛ برای موفق شدن نیاز دارید خودتان را متقاعد کنید که به انجام آن کار قادر هستید در نهایت، یک غذای خوشمزه و لبخند متقابل میهمانان توانایی تان را به شما ثابت خواهد کرد اما قبل از این که آن ها لبخند بزنند خودتان ایمان داشته باشید. بزرگ ترین اشتباهی که می توانید انجام دهید این است که به خودتان اعتماد نداشته باشید.

اهمیت ظاهر

گفته اند: «ما اول با چشم مان می خوریم.» تجربه و آشپزها از قدیم تحقیق، ادعای آن ها را تأیید کرده است. غذایی که خوب به نظر برسد و ظاهر خوبی داشته باشد به احتمال زیاد طعم خوبی هم دارد. برخی از مطالعات نشان می دهد که ما حتی مواد مغذی بیشتری از غذاهایی که از لحاظ ظاهری جذاب هستند، جذب می کنیم. سعی کنید برای این که غذاها خوشمزه و زیبا به نظر برسند و همچنین برای طراحی و تزئین غذا وقت بگذارید. تزئین غذا به اندازه ی تهیه ی آن اهمیت دارد، حتی اگر تنها غذا می خورید، همیشه از آن لذت بیشتری خواهید برد.

ارزش با هم غذا خوردن

اگر با خانواده تان زندگی می کنید، فضایی ایجاد کنید که باعث شود همه ی افراد خانواده برای غذا خوردن دسته جمعی، ارزش قائل شوند. شاید انجام این کار در تمام وعده های غذایی امکان پذیر نباشد (صبحانه و ناهار) اما دلیل نمی شود هیچ وقت نتوان این فضا را در خانواده ایجاد کرد. شاید شغل تان وقت زیادی از شما بگیرد اما بهتر است شام را در کنار خانواده میل کنید. سر میز غذا نشستن و وقت گذاشتن برای غذا خوردن با خانواده را درک کنید تا از غذا خوردن لذت ببرید. همچنین برای تمیز کردن سفره و میز غذا، ارزش قائل شوید. اگر به آن درست فکر کنید، دیگر پیش پا افتاده و سخت به نظر نمی رسد.

کتابچه آشپزی محبوب من

می توانید بالای اجاق گاز یک جعبه مخصوص کارت بگذارید و در آن تمام دستورالعمل هایی که در طی سال ها آن را کشف کرده اید نگه داری کنید. از این طریق یک گام مهم در افزایش لذت از آشپزی برداشته اید ارزش واقعی آن جعبه این است که شما دایره ی انتخاب گسترده ای از دستورالعمل غذاهای مورد علاقه ی خانواده دارید. اگر خانواده از خوردن غذا لذت ببرد، شما هم از آشپزی خود لذت می برید.

دیدگاه مردم دنیا به آشپزی و غذا

همه ی انسان ها در همه جای دنیا به غذا و آشپزی اهمیت می دهند ولی در هر کشوری فرهنگ خاصی درباره ی غذا خوردن و آشپزی وجود دارد. با یک نگاه اجمالی به عادت های غذایی مردم دنیا متوجه می شویم که شرایط اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر جامعه در غذا خوردن و آشپزی مردم تأثیر گذار است.

ایتالیا: ایتالیایی ها جزو سرآمدان آشپزی جهان اند. در این کشور بیشتر مواد اولیه ای که در تهیه ی غذا استفاده می شود به رنگ پرچم ایتالیا ( سبز، قرمز و سفید ) است. سبک غذا در ایتالیا به ویژه در کشور شمال ایتالیا جسورانه و بسیار خوشمزه است که نشان وفور نعمت است. توسکانی قلب آشپزی ایتالیا و مرکز آشپزی است. پاستا پای ثابت غذاهای ایتالیایی است. پاستا به غذایی اطلاق می شود که در آن از آرد گندم استفاده می شود. پیتزا هم غذای معروف ایتالیاست. ایتالیایی ها برای صرف غذا اهمیت زیادی قائل اند و وقت زیادی به وعده های غذایی اختصاص می دهند؛ به ویژه اگر مهمان هم داشته باشند. در تعطیلات آخر هفته خانواده ها ساعت ها وقت خود را صرف ناهار خوردن می کنند. ناهار وعده ی اصلی محسوب می شود و بیشتر در جمع صرف می شود؛ گرچه در شهرهای بزرگ با غرق شدن مردم در مسائل و مشکلات این رسم در حال از بین رفتن است. ایتالیایی ها از ادویه های مخصوص سبزیجات تازه و گوشت در غذای شان استفاده می کنند.

 فرانسه: سخن از آشپزی فرانسوی، میزهای بسیار شیک و غذاهای لوکس با ظاهری زیبا و فانتزی را در ذهن مان تداعی می کند. فرانسوی ها به غذا خوردن افراد خانواده در کنار یکدیگر بسیار اهمیت می دهند و سعی می کنند و عده های اصلی را کنار هم با آرامش میل کنند. فرانسوی ها در طبخ غذا از سبزیجات تازه استفاده می کنند. آن ها در تهیه ی سس ها معروف هستند و سس ها نقش مهمی در غذاهای شان دارد. غذاهای فرانسوی بسیار متنوع اند و فقط غذاهای چینی از نظر تنوع می توانند با غذاهای فرانسوی رقابت کنند. فرانسوی ها به آشپزی به چشم هنر نگاه می کنند و جزو بهترین آشپزها هستند.

ایران: ترکیب مواد غذایی در غذاهای ایرانی یکی از ترکیبات غذایی کامل در جهان و آسیاست . آشپزی ایرانی بسیاری از غذاهای کشورهای حوزه ی خاورمیانه همچون ترکیه، ارمنستان، گرجستان، جمهوری آذربایجان و عراق را تحت تأثیر قرار داده است. خورش ها و آش های ایرانی نشان می دهد که به طور سنتی زنان ایران با شناخت دقیق از مواد غذایی و ترکیب آن ها با یکدیگر برای غنی تر شدن غذاها به نتایج خوبی دست یافته اند. ترکیب گروه های غذایی، گوناگونی غلات، حبوبات، سبزی ها و پروتئین های گیاهی و حیوانی در همه ی خوراک های ایرانی دیده می شود. غذاهای ایرانی به علت وجود فرهنگ غنی ایران و اقوام مختلف از تنوع خاصی برخوردار است و فرهنگ کمتر کشوری چنین تنوع و ویژگی هایی دارد. ایرانیان مزه های جدید را با ترکیب کردن مواد غذایی به خوبی یافته اند. در فرهنگ ایران، آشپزی اهمیت زیادی داشته است؛ برای مردان که ساعت ها بیرون از خانه کار می کردند، هیچ چیز بهتر از پذیرایی با غذا نبود. البته در غذاهای ایرانی علاوه بر طعم و مزه ی غذا به جنبه ی طبی و سلامتی آن هم توجه شده است؛ برای مثال درخورش فسنجان از گردو که گرم است همراه رب انار یا آب انار که طبیعت سردی دارد، استفاده می شود.

هند: هندی ها در هر طبقه اجتماعی که باشند، معتقدند برای غذا نباید واسطه ای وجود داشته باشد تا انرژی بین غذا و انسان در تعامل باشد. هندی ها از قاشق و چنگال برای غذا خوردن استفاده نمی کنند و آن را واسطه ای می دانند که مانع دریافت انرژی و حــس غــذا می شود. در غذا خوردن اسراف نمی کنند، چون معتقدند افراط در غذا خوردن فرد را دچار چاقی می کند. زیاد از گوشت استفاده نمی کنند  بیشتر غذاهای شان طبیعی و از سبزیجات است و آن را موجب آرامش روح و روان می دانند.

ژاپن: غذاهای ژاپنی یکی از غذاهای سالم دنیاست؛ به همین دلیل ژاپنی ها عمر طولانی دارند برنج و ماهی جزو غذاهای سنتی ژاپن محسوب می شود. ژاپنی ها با دو چوب نازک به نام هاشی غذا می خورند. برای غذا خوردن از ظروف کوچک استفاده می کنند؛ در پیاله های کوچک برنج می خورند آن را تا نزدیک دهان شان بالا می برند و با هاشی غذا را به دهان می گذارند. خوردن سوپ با صدای بلند و سرکشیدن آن   نشانه آن است که از طعم غذا خوش شان آمده و از خوردن آن لذت برده اند. برعکس بسیاری از فرهنگ ها که هورت کشیدن را بد می دانند ژاپنی ها سوپ هایشان را که حاوی برنج است، هورت می کشند.

آمریکا: دیدگاه مردم آمریکا با بسیاری از کشورها متفاوت است. آن ها لذت غذا را به سلامتی آن ترجیح می دهند. برای همین رژیم غذایی مردم آمریکا یکی از رژیم های غذایی مضر است آمریکایی ها ۴۰ درصد از بودجه ی خود را به فست فودها اختصاص می دهند؛ در صورتی که این آمار در کشورهای صنعتی و توسعه یافته ی دیگر ۵ درصد است؛ به همین دلیل بسیاری از آمریکایی ها مشکل اضافه وزن دارند؛ البته ناگفته نماند که غذاهای شان متنوع است.

هلند: هلندی ها به خوردن غذاهای دریایی به ویژه ماهی علاقه ی زیادی دارند؛ حتی در تهیه ترشی هایشان از ماهی استفاده می کنند اما علاوه بر ماهی به شدت به خوردن سیب زمینی به شکل های مختلف ( چیپس، تنوری، سرخ شده، آبپز…) علاقه دارند. از معروف ترین غذاهای آنها می توان به سوسیس اشاره کرد.

لبنان: لبنانی ها در آشپزی بیش از آن که به سس ها متکی باشند، به ادویه ها و تازگی مواد غذایی اهمیت می دهند و کمتر از چربی های حیوانی مثل کره و خامه استفاده می کنند. گوشت پرندگان را به گوشت قرمز ترجیح می دهند. کمتر غذایی یافت می شود که در آن روغن زیتون، آبلیمو و سیر به کار نبرده باشند. روغن زیتون جزو مواد غذایی اصلی آن هاست غذا را به صورت پیش غذا و غذای اصلی سرو می کنند و پیش غذا را که شامل سالاد است، به صورت مفصل میل می کنند و بعد غذای اصلی را می خورند.

 مکزیک: غذاهای مکزیکی به تنوع در ترکیب مزه ها تزئینات رنگارنگ، گوناگونی مواد اولیه و چاشنی ها معروف است. غذاهای مکزیکی تند و پرادویه است؛ البته آن ها از چاشنی زیره و ترشی لیمو هم در غذاهای شان استفاده می کنند. آووکادو و برگ های آن از جمله مواد پر مصرف غذاهای مکزیکی هستند؛ البته کاکتوس یا نوپال هم در غذاهای مکزیکی مصرف زیادی دارند. طعم کاکتوس بسیار شبیه بامیه است و پس از پخت کامل، شیره لزجی از آن خارج می شود. در آشپزخانه ی مکزیکی فلفل چیلی هم به صورت تازه و هم به صورت پودر کوبیده یافت می شود که مزه ی تند اما لطیفی ایجاد می کند. گشنیز هم از مواد پر مصرف در آشپزخانه ی مکزیکی هاست.

چین: آشپزی چینی یکی از سه مکتب آشپزی جهان است. از ویژگی های خاص این آشپزی می توان به خرد کردن اجزای غذا به طوری که هنگام صرف غذا به بریدن آن ها نیاز نباشد، کم پختن اجزای غذا طبخ جداگانه ی هر کدام از اجزا به ویژه سبزیجات اشاره کرد. تفت دادن آشناترین روش پخت و پز چینی هاست؛ در این روش غذا را برای مدت کوتاهی در روغن داغ چرخ می دهند. بخارپز کردن در ظروف چوبی نیز روش دیگری است؛ آن ها غذای بخار پز شده را با انواع سس مصرف می کنند روش دیگر جوشاندن است؛ مواد را در دیگ آب جوش می اندازند و پس از یک یا دو دقیقه جوش زدن، زیر دیگ را خاموش می کنند و غذا را پس از سرد شدن، تکه تکه می کنند و در ظرف می کشند. کاری چینی یا خورش چینی را در سس می پزند و ادویه ی آن به طور معمول زنجبیل تازه و دارچین و سس سویاست.

ترکیه: در ترکیه با تنوع غذایی بی پایان مواجه خواهید شد. از غذاهای معروف ترکیه، کباب ترکی است و طعم متفاوت آن به دلیل نژاد گوشت گاو آن هاست. غذاهای کبابی جزو غذاهای اصلی متداول و ارزان ترکیه محسوب می شود در غذاهای ترکی از ادویه ها و گیاهان معطر بــســیـار ساده به مقدار کم استفاده کنند و اعتقاد دارند که خوراک باید طعم واقعی خود را بدهد؛ نه این که بین انبوهی از سس و ادویه پنهان شود. مردم این کشور برای خوش طعم شدن غذا از روغن و چربی زیاد استفاده می کنند.